1.

Pozorišni putopis: Ustavno pravo na dodir (Vreme 1538)

Roadtrip preko iznova tvrdih granica sa Bitefom – do Ljubljane i nazad sa posetom Zagrebu
 

2.

Intervju – Tadija Janičić, slikar: I andergraund je izduvao (Vreme 1525)

"Da ovdje ukinete mnoge institucije koje se bave vizuelnom umjetnošću, nikakve štete ne bi bilo. Niti bi se to odrazilo na scenu, jer scena gotovo ne postoji"
 

3.

Pozorište – Novosadske premijere: Dok košava produvava solitere (Vreme 1524)

O dve predstave Srpskog narodnog pozorišta, a u čekanju treće koju je pokosio virus
 

4.

Premijere – Putujuće pozorište Šopalović: O mitu i revoluciji (Vreme 1523)

Jagoš Marković prati temu Simovićeve drame prikazujući nam točak istorije koji nemilosrdno melje, ali i ukazujući na fino i snažno prisustvo fatuma
 

5.

Pozorište: Igre brehtovske oporosti (Vreme 1520)

Dva viteza iz Verone, režija Mia Knežević, Šabačko narodno pozorište
 

6.

Premijere (1): Ludilo tiranije i neizbežnost pobune (Vreme 1519)

Alber Kami: Kaligula; režija Snežana Trišić; Narodno pozorište
 

7.

Pozorište – Upotreba čoveka: Partitura razaranja i stvaranja (Vreme 1518)

Svaki put kada se menjaju društvena uređenja, prolaze tragična ratna i poratna vremena, ruše se vrednosti i grade nove, traži se jasna odluka, preživeti ili ne. Grad je ovde kontekst i nemi svedok, aktivni činilac koji istovremeno i trpi promenu i menja se, sam ističući svu tragediju glavnog lika
 

8.

Premijere – Nečista krv, NP Vranje: Nasleđe i preispitivanje (VREME 1517)

Koliko su krute društvene strukture i koliko sputavaju čoveka u njegovim ulogama? Koliko smo toga svesni? Kome je kroz generacije upućen zadatak da "razbije čini" unesrećene, u ovom slučaju ženske, ali i muške sudbine
 

9.

Pozorište – Fine mrtve d(j)evojke: Samo da je kraće to poraće (Vreme 1516)

Predstava u režiji Patrika Lazića po tekstu Mate Matišića je na momente duhovit košmar koji je ujedno i naša stvarnost; ostavlja nas sa mnoštvom pitanja spram kojih se valja postaviti
 

10.

Pozorište – Gus(z)tav: Gustavima gusto naseljeni (Vreme 1514)

Reditelj Gustava smešta u naše vreme i svet i pokazuje našeg umnoženog junaka koji je, kako reditelj kaže, saučesnik u sopstvenom ubistvu. Gustav je onaj građanin kome je kao osnovno geslo da savijeni vrat sablja ne seče